تشکیل آرامگاه در جمهوری اسلامی تشریفات ترحیم مشهد ایران و همان بافت چندین بنیادی این آرامگاه ها را نمی اقتدار تیجه دو ادله اصلی دانست:
۱- عکس العملی در مقابل نهی آزار دهنده ایجاد کرد بقعه از سوی آئین اسلام
۲- کوشش برای گرامی داشتن وظایف مذهبی، آن هم در عین در نظر نگرفتن آنان.
با دقت بدین لحاظ، شایع ترین نحوه برای رویارویی با نهی اسلامی ایجاد کرد حرم، این بود که یک آرامگاه دارای اسم و رسم را بخشی از یک مجتمع همگانی جلوه دهند. با این شغل آرامگاه به صورت مؤثری رنگ تقدس به خویش می گرفت کهاین تقدس نشات گرفته از بناهای فرعی همسایه آن مانند مسجد، مکتب، رباط و … بود.
قابل ذکر میباشد که بر طبق منابع اسلامی بشر بعد از مرگ نیز میتواند با به مکان گذاشتن بناهای عام المنفعه و همان باقيات الصالحات، اجر و آمرزش سرازیر و ابدی بخش خویش نماید، بدین ترتیب درنظر اشخاصی که مشتاق جاوید ساختن اسم خویش بودند و درعین حالا می خواستند دینداری خود را نماد دهند و یا این که با کمپانی در شغل های نه، کفاره گناهان خویش را بپردازند، تاسیس اینگونه بناهایی در نزدیکی بقعه شان، شایسته ترین شیوه ممکن برای نیل به اهدافشان به شمار میرفت.
در صورتیکه چه ممکن میباشد این عقیده در تشکیل دسته های آرامگاهی بخصوص در نوع سیاسی و غیر مذهبی آن تا حدودی مصداق داشته باشد ولی به لحاظ نمیرسد که دلایل فوق به تنهایی باعث به ایجاد کرد این شرکت ها گردیده باشد و بعضی عامل ها تاریخی و عرفانی دیگر میبایست نقش اساسی تری دراین باره اجرا کرده باشند.
تشکیل آرامگاه در جمهوری اسلامی تشریفات ترحیم مشهد ایران و همان بافت چندین بنیادی این آرامگاه ها را نمی اقتدار تیجه دو ادله اصلی دانست:
۱- عکس العملی در مقابل نهی آزار دهنده ایجاد کرد بقعه از سوی آئین اسلام
۲- کوشش برای گرامی داشتن وظایف مذهبی، آن هم در عین در نظر نگرفتن آنان.
با دقت بدین لحاظ، شایع ترین نحوه برای رویارویی با نهی اسلامی ایجاد کرد حرم، این بود که یک آرامگاه دارای اسم و رسم را بخشی از یک مجتمع همگانی جلوه دهند. با این شغل آرامگاه به صورت مؤثری رنگ تقدس به خویش می گرفت کهاین تقدس نشات گرفته از بناهای فرعی همسایه آن مانند مسجد، مکتب، رباط و … بود.
قابل ذکر میباشد که بر طبق منابع اسلامی بشر بعد از مرگ نیز میتواند با به مکان گذاشتن بناهای عام المنفعه و همان باقيات الصالحات، اجر و آمرزش سرازیر و ابدی بخش خویش نماید، بدین ترتیب درنظر اشخاصی که مشتاق جاوید ساختن اسم خویش بودند و درعین حالا می خواستند دینداری خود را نماد دهند و یا این که با کمپانی در شغل های نه، کفاره گناهان خویش را بپردازند، تاسیس اینگونه بناهایی در نزدیکی بقعه شان، شایسته ترین شیوه ممکن برای نیل به اهدافشان به شمار میرفت.
در صورتیکه چه ممکن میباشد این عقیده در تشکیل دسته های آرامگاهی بخصوص در نوع سیاسی و غیر مذهبی آن تا حدودی مصداق داشته باشد ولی به لحاظ نمیرسد که دلایل فوق به تنهایی باعث به ایجاد کرد این شرکت ها گردیده باشد و بعضی عامل ها تاریخی و عرفانی دیگر میبایست نقش اساسی تری دراین باره اجرا کرده باشند.