میگویند در قبلی های بدور به جهت عدم دسترسی تشریفات ترحیم مشهد توسط نقلیه و صعب العبور بودن تجریش در فصل زمستان، زیارت کنندگان بقاع امامزاده با تقوا با خویش نمک می آوردند و در مسیر ورودی امامزاده می ریختند تا یخ ها و برف های محل آب گردد و منش برای دیگر عموم و دیگر زیارت کنندگان گشوده و هموار گردد.
به همین عامل از آن تاریخ به بعد از آن، نمک جزو نذریات این مقبره شد و زیارت کنندگانی که یارا مالی ندارند، مستلزم این نمک های نذری می باشند، این نمک ها را گرفته؛ یا این که خویش به کارگیری می نمایند و یا این که به فروش میرسانند.
ماجرای چنار کهنسال امامزاده
کمتر از ۲۰ سال پیش، در محوطه این امامزاده، چناری کهنسال وجود داشت که بیان کننده حدود ۸۰۰سال از عمرش میسپری شد. این چنار که به تصویب به جا مانده فرهنگی نیز رسیده بود، از مشهورترین چنارهای دیرینسال جمهوری اسلامی ایران بود که در اثرها جهانگردان فرنگی نیز به آن اشاره میشد. ژان دیولافوا، جهانگرد دارای شهرت فرانسوی، درخصوص این چنار نوشته بود: دور و اطراف آن به طور تقریبً به ۱۵ متر میرسد. هر مورد از شاخههای آن مانند تنه درخت سابقسالی بر فراز بنای مسجد و دور و بر آن رمز به اسمان کشیده میباشد. متأسفانه با گردهمایی قناتِ ذیل امامزاده، این درخت چنار جراحت رویت کرد و با تایید صلاحیت به جا مانده فرهنگی در سال ۷۹ انقطاع شد.
معماری مقبره
بنای مقبره مهم مشمول ساختمان چهارگوش تعالی و مستحکمی با دیوارهای ضخیم میباشد و فضای درونی آن نسبتاًً ۵٫۶ متر مربع مساحت دارااست. وضع و اوضاع طاقنماها و معماری ساختمان و پوشش آن از معماری بناهای سدهٔ هفتم و هشتم میباشد. سازه به شواهد در امامزاده پارسا کتیبهای به سال ۷۰۰ ق وجود داشته که ظاهراً در تعمیرات و تغییر و تحول مدخل سازه از بین رفتهمیباشد که سازه بر آن هم زمان با پادشاهی غازان خان بودهمیباشد.
در باطن حریم عظیم امامزاده باتقوا صندوقی چوبین وجود داراست که احتمالاً به زمان اواخر صفوی یا این که افشار وابستگی دارااست و بارگاه ممتاز نقرهای آن که اضلاع شرقی و شمال شرقی و غربی آن دارنده محیط مشبک مزین به نقره و ضلع جنوبی آن مشبک چوبی میباشد از وقفیات مرحوم آقای میرزا سعیدخان وزیر کارها خارجه اواخر قاجار میباشد. در پیشرفت اولیه نزدیک به ۱۲۰۰ ق مسجد، حسینیه و گرمابه در صحن شمالی و در زمینهایی که بوسیله شجاع السلطنه، پسر ششم فتحعلیفرمانروا وقف امامزاده شد تشکیل شدهمیباشد.
میگویند در قبلی های بدور به جهت عدم دسترسی تشریفات ترحیم مشهد توسط نقلیه و صعب العبور بودن تجریش در فصل زمستان، زیارت کنندگان بقاع امامزاده با تقوا با خویش نمک می آوردند و در مسیر ورودی امامزاده می ریختند تا یخ ها و برف های محل آب گردد و منش برای دیگر عموم و دیگر زیارت کنندگان گشوده و هموار گردد.
به همین عامل از آن تاریخ به بعد از آن، نمک جزو نذریات این مقبره شد و زیارت کنندگانی که یارا مالی ندارند، مستلزم این نمک های نذری می باشند، این نمک ها را گرفته؛ یا این که خویش به کارگیری می نمایند و یا این که به فروش میرسانند.
ماجرای چنار کهنسال امامزاده
کمتر از ۲۰ سال پیش، در محوطه این امامزاده، چناری کهنسال وجود داشت که بیان کننده حدود ۸۰۰سال از عمرش میسپری شد. این چنار که به تصویب به جا مانده فرهنگی نیز رسیده بود، از مشهورترین چنارهای دیرینسال جمهوری اسلامی ایران بود که در اثرها جهانگردان فرنگی نیز به آن اشاره میشد. ژان دیولافوا، جهانگرد دارای شهرت فرانسوی، درخصوص این چنار نوشته بود: دور و اطراف آن به طور تقریبً به ۱۵ متر میرسد. هر مورد از شاخههای آن مانند تنه درخت سابقسالی بر فراز بنای مسجد و دور و بر آن رمز به اسمان کشیده میباشد. متأسفانه با گردهمایی قناتِ ذیل امامزاده، این درخت چنار جراحت رویت کرد و با تایید صلاحیت به جا مانده فرهنگی در سال ۷۹ انقطاع شد.
معماری مقبره
بنای مقبره مهم مشمول ساختمان چهارگوش تعالی و مستحکمی با دیوارهای ضخیم میباشد و فضای درونی آن نسبتاًً ۵٫۶ متر مربع مساحت دارااست. وضع و اوضاع طاقنماها و معماری ساختمان و پوشش آن از معماری بناهای سدهٔ هفتم و هشتم میباشد. سازه به شواهد در امامزاده پارسا کتیبهای به سال ۷۰۰ ق وجود داشته که ظاهراً در تعمیرات و تغییر و تحول مدخل سازه از بین رفتهمیباشد که سازه بر آن هم زمان با پادشاهی غازان خان بودهمیباشد.
در باطن حریم عظیم امامزاده باتقوا صندوقی چوبین وجود داراست که احتمالاً به زمان اواخر صفوی یا این که افشار وابستگی دارااست و بارگاه ممتاز نقرهای آن که اضلاع شرقی و شمال شرقی و غربی آن دارنده محیط مشبک مزین به نقره و ضلع جنوبی آن مشبک چوبی میباشد از وقفیات مرحوم آقای میرزا سعیدخان وزیر کارها خارجه اواخر قاجار میباشد. در پیشرفت اولیه نزدیک به ۱۲۰۰ ق مسجد، حسینیه و گرمابه در صحن شمالی و در زمینهایی که بوسیله شجاع السلطنه، پسر ششم فتحعلیفرمانروا وقف امامزاده شد تشکیل شدهمیباشد.