داخلی ترین بخش آرامگاه فردوسی تشریفات ترحیم مشهد سنگ قبر به فعالیت رفته دراین سازه از متاع مرمر است و بعد ها آن ۱ × ۱ مترمربع و طول آن ۰.۵ متر میباشد.
بر روی این سنگ قبر مرمرین تاریخ ولادت، تاریخ وفات و تاریخ تشکیل داد سازه ( ۱۳۱۳ شمسی) حجاری گردیده است.
این سنگ قبر بر روی یک درجه قرار داده گردیدهاست که آن هم از کالا مرمر میباشد.
دومی نصیب بنای آرامگاه فردوسی ، در طبقه نخستین تالاری میباشد که ۴ ردیف بلندمرتبه در ۴ کناره آن درنظرگرفته شده اند. مصالح مصرف شده برای تشکیل داد این سالن سنگ مرمر است. باطن سالن با به کارگیری از کاشی کاری زیبایی مزین گشته میباشد
در کناره های این سالن، چهار ردیف با گچ بری های بسیار زیبایی جایدارد.
ردیف های درنظرگرفته شده در ۴ نصیب سالن نیز در سقف متصل به گچ بری های زیبایی میباشند.
در نصیب جنوبی این سالن، مجسمه فردی بالدار وجود دارااست که خصوصیت های پاسارگاد را برای ما تداعی می نماید.
همینطور، بر روی دیوارهای بخش جنوبی و شرقی سالن نقش هایی به طور کنده کاری وجود دارا هستند که ماجرا های شاهنامه را داستان می نمایند.
این قصه ها در ضلع شرقی سالن، با خوشنویسی حسن زرین به طور نوشته در آمده اند. همینطور، در بخش جنوبی، کتیبه ای با بعد ها ۱ × ۱.۵ متر مربع وجود دارااست. روی این کتیبه، قصیده ای بلند از علامه جلال الدین نقش بسته میباشد.
افزون بر آن، قسمتی از سقف این سالن به طور پلهپله و با سنگ مرمر سازه گردیده است. روی این بخش، اتاق کوچکی به چشم میخورد که اشعاری از فردوسی در اضلاع آن حک گردیده اند.
در میانه سالن آرامگاه فردوسی ، سکوی دیگری به اضلاع سه متر و طول ۳۰ سانتیمتر وجود دارااست که بر روی آن سنگ قبر فردوسی جای دارد، سنگی یکدست به ارتفاع یک و نیم متر و پهنا ۸۰ سانتیمتر که اما به عبارتی سنگی میباشد که در سال ۱۳۱۳ ش . بر روی مدفن حکیم توس نهاده گردیده بود
نصیب سوم این سازه، نیز از پلهپله ساخته شده میباشد که اشعار فردوسی بر روی آن کنده کاری شدهاست
این سازه دسته ای متشکل از آرامگاه، کتابخانه و موزه میباشد.
درب ورودی آرامگاه فردوسی در نصیب جنوبی قراردارد. در روبروی درب ورودی، استخری با بعد ها ۳۰ × ۱۰ متر مربع تاسیس شده است
آرامگاه فردوسی بسیار مشابه آرامگاه کورش در پاسارگارد است.
داخلی ترین بخش آرامگاه فردوسی تشریفات ترحیم مشهد سنگ قبر به فعالیت رفته دراین سازه از متاع مرمر است و بعد ها آن ۱ × ۱ مترمربع و طول آن ۰.۵ متر میباشد.
بر روی این سنگ قبر مرمرین تاریخ ولادت، تاریخ وفات و تاریخ تشکیل داد سازه ( ۱۳۱۳ شمسی) حجاری گردیده است.
این سنگ قبر بر روی یک درجه قرار داده گردیدهاست که آن هم از کالا مرمر میباشد.
دومی نصیب بنای آرامگاه فردوسی ، در طبقه نخستین تالاری میباشد که ۴ ردیف بلندمرتبه در ۴ کناره آن درنظرگرفته شده اند. مصالح مصرف شده برای تشکیل داد این سالن سنگ مرمر است. باطن سالن با به کارگیری از کاشی کاری زیبایی مزین گشته میباشد
در کناره های این سالن، چهار ردیف با گچ بری های بسیار زیبایی جایدارد.
ردیف های درنظرگرفته شده در ۴ نصیب سالن نیز در سقف متصل به گچ بری های زیبایی میباشند.
در نصیب جنوبی این سالن، مجسمه فردی بالدار وجود دارااست که خصوصیت های پاسارگاد را برای ما تداعی می نماید.
همینطور، بر روی دیوارهای بخش جنوبی و شرقی سالن نقش هایی به طور کنده کاری وجود دارا هستند که ماجرا های شاهنامه را داستان می نمایند.
این قصه ها در ضلع شرقی سالن، با خوشنویسی حسن زرین به طور نوشته در آمده اند. همینطور، در بخش جنوبی، کتیبه ای با بعد ها ۱ × ۱.۵ متر مربع وجود دارااست. روی این کتیبه، قصیده ای بلند از علامه جلال الدین نقش بسته میباشد.
افزون بر آن، قسمتی از سقف این سالن به طور پلهپله و با سنگ مرمر سازه گردیده است. روی این بخش، اتاق کوچکی به چشم میخورد که اشعاری از فردوسی در اضلاع آن حک گردیده اند.
در میانه سالن آرامگاه فردوسی ، سکوی دیگری به اضلاع سه متر و طول ۳۰ سانتیمتر وجود دارااست که بر روی آن سنگ قبر فردوسی جای دارد، سنگی یکدست به ارتفاع یک و نیم متر و پهنا ۸۰ سانتیمتر که اما به عبارتی سنگی میباشد که در سال ۱۳۱۳ ش . بر روی مدفن حکیم توس نهاده گردیده بود
نصیب سوم این سازه، نیز از پلهپله ساخته شده میباشد که اشعار فردوسی بر روی آن کنده کاری شدهاست
این سازه دسته ای متشکل از آرامگاه، کتابخانه و موزه میباشد.
درب ورودی آرامگاه فردوسی در نصیب جنوبی قراردارد. در روبروی درب ورودی، استخری با بعد ها ۳۰ × ۱۰ متر مربع تاسیس شده است
آرامگاه فردوسی بسیار مشابه آرامگاه کورش در پاسارگارد است.