از دید استحکام سازه و خصوصیتهای معماری اسلامی تشریفات ترحیم مشهد و زیبایی در پیاده سازی، مشی، خط، کاشیکاریهای معرق و غیرمعرق، مرقم و غیرمرقم، مقرنس، گچکاری و دیگر تزئینات هنری و مشخصههای معماری سنتی بینظیر و ممتاز دارد. بنای مسجد با سپری شد ۶۰۰ سال همچنان مستحکم و به یادماندنی، زیرا آیینهای میباشد که عظمت و عمر و زیبایی معماری و هنر اسلامی تشریفات ترحیم مشهد در عهدوپیمان تیموری را به اکران میگذارد. خراسان در کتاب های قدیمی اهل ایران پهنه ی زمین به هفت اقلیم قسمت شده است. که مثلا ی آنها ساوات (سرزمین مشرق) یعنی خراسان هست. کلمه و واژه ی خراسان خویش ترکیبی از دو کلمه ی سابق اهل ایران یعنی «خور» در مضمون خورشید و «ریلکس» صفت فاعلی از ریشه ی «آس» در معنای برآمدن و سرزدن میباشد و خراسان سرزدنگاه خورشید یا این که مشرق زمین مضمون می دهد. در کتاب شهرستان های کشور ایران اول سرزمینی که نامش برده میشود خراسان با شهرهای سمرقند، سغر، بلخ، خوارزم، مرو، مرورود، هرات، توس، پوشنگ، نیشابور، قاین، گرگان، کوش است.
جغرافی نویسان اسلامی غالباً خراسان را بارکده ی دانا اسلام دانسته و حدود آن را کلان تعریف کرده اند به این ترتیب اسم خراسان یادآور تقدسی قدیمی هست که خاطره های جمعی را برای اقوام بسیاری متداعی می نماید. چه سرزدنگاه خورشید و پرتو نصیب مملکت ای آریایی از زمان های بسیر به دور است به منجر این تقدس و التفات فرهنگی میباشد کهاین مملکت را جایگاه پژوهشگران، بزرگان، فقها و علما دانسته اند و آن را والا شمرده اند. از کجای این خراسان بزرگ (خراسان قدیم) بگوییم از مشهد مقدس که آرامگاه جان عالم میباشد و پیکر تمیز فرزند گران قدر بنی اکرم (ع) را در آغوش دارااست، از بلخ براق و سمرقند ز زمینش یا این که از گهواره ی هنر و ادب، هرات، نیشابود، قاین، بیرجند، سبزوار. از کجای این کشور مقدس سخن بگوییم که بام و درش براق میباشد و کوه و بیابانش تابان، خراسان یادآور جاذبه های خاص و خاطره های دلنشینی می باشد که شوق و اشتیاق کودکی و پر نمک جوانی را در دل ها ایجاد کرد می نماید. شوری که می قدرت تولید کننده صمیمی ترین و احساسی ترین نوشته ها باشد.
از دید استحکام سازه و خصوصیتهای معماری اسلامی تشریفات ترحیم مشهد و زیبایی در پیاده سازی، مشی، خط، کاشیکاریهای معرق و غیرمعرق، مرقم و غیرمرقم، مقرنس، گچکاری و دیگر تزئینات هنری و مشخصههای معماری سنتی بینظیر و ممتاز دارد. بنای مسجد با سپری شد ۶۰۰ سال همچنان مستحکم و به یادماندنی، زیرا آیینهای میباشد که عظمت و عمر و زیبایی معماری و هنر اسلامی تشریفات ترحیم مشهد در عهدوپیمان تیموری را به اکران میگذارد. خراسان در کتاب های قدیمی اهل ایران پهنه ی زمین به هفت اقلیم قسمت شده است. که مثلا ی آنها ساوات (سرزمین مشرق) یعنی خراسان هست. کلمه و واژه ی خراسان خویش ترکیبی از دو کلمه ی سابق اهل ایران یعنی «خور» در مضمون خورشید و «ریلکس» صفت فاعلی از ریشه ی «آس» در معنای برآمدن و سرزدن میباشد و خراسان سرزدنگاه خورشید یا این که مشرق زمین مضمون می دهد. در کتاب شهرستان های کشور ایران اول سرزمینی که نامش برده میشود خراسان با شهرهای سمرقند، سغر، بلخ، خوارزم، مرو، مرورود، هرات، توس، پوشنگ، نیشابور، قاین، گرگان، کوش است.
جغرافی نویسان اسلامی غالباً خراسان را بارکده ی دانا اسلام دانسته و حدود آن را کلان تعریف کرده اند به این ترتیب اسم خراسان یادآور تقدسی قدیمی هست که خاطره های جمعی را برای اقوام بسیاری متداعی می نماید. چه سرزدنگاه خورشید و پرتو نصیب مملکت ای آریایی از زمان های بسیر به دور است به منجر این تقدس و التفات فرهنگی میباشد کهاین مملکت را جایگاه پژوهشگران، بزرگان، فقها و علما دانسته اند و آن را والا شمرده اند. از کجای این خراسان بزرگ (خراسان قدیم) بگوییم از مشهد مقدس که آرامگاه جان عالم میباشد و پیکر تمیز فرزند گران قدر بنی اکرم (ع) را در آغوش دارااست، از بلخ براق و سمرقند ز زمینش یا این که از گهواره ی هنر و ادب، هرات، نیشابود، قاین، بیرجند، سبزوار. از کجای این کشور مقدس سخن بگوییم که بام و درش براق میباشد و کوه و بیابانش تابان، خراسان یادآور جاذبه های خاص و خاطره های دلنشینی می باشد که شوق و اشتیاق کودکی و پر نمک جوانی را در دل ها ایجاد کرد می نماید. شوری که می قدرت تولید کننده صمیمی ترین و احساسی ترین نوشته ها باشد.