جمهوری اسلامی ایران سرزمینی گسترده با نواحی تشریفات ترحیم مشهد گوناگون آب و هوایی میباشد. همانطور که گفته شد، منزل‌های تاریخی نیز پایین اثر موقعیت اقلیمی، از معماری متفاوتی منتفع شدند. در اینجا ساختار منزل‌های کهن در اقلیم‌های متعدد کشور ایران را از دید می گذرانیم.
منزل های تاریخی کشور ایران در اقلیم گرم و کم آب
در بخشها گرم و کم آب یا این که کویری، فصل تابستان گرم با آفتابی سوزان و فصل زمستان سرد و سوزناک میباشد. این اقلیم سبب ساز گردیده تا اثر آن در معماری و تشکیل داد منزل‌های کهن بخش ها کویری مانند استان یزد، نمود پیدا نماید. براین اساس، منزل‌های تاریخی در‌این بخشها به سیرتکامل‌ای درست شده‌اند که دارنده نصیب‌های فصل‌تابستان نشین و فصل زمستان نشین باشند. مصالح به فعالیت رفته درین منزل‌ها کلیه دارنده گنجایش حرارتی بالا و بسیار مقاوم می باشند. یکی‌از دیگر از اجزای مختص این نواحی بادگیر‌ها میباشند. بادگیر هوای جدید را به باطن ساختمان جابجایی داده و هوای خنک را فراهم می‌سازد. رنگ‌ها و مصالح نیز تماما اثر گرفته از این موقعیت آب و هوایی میباشد. رنگ‌های گرم به شغل رفته در سازه، مصالح مقاوم، حتی نقش‌های شمسه و چرخ خورشید، کلیه حکایت از سازگار شدن این منزل‌ها با ناحیۀ گرم و کم آب دارااست.
منزل مجیری خمینی شهر
منزل های تاریخی کشور ایران در اقلیم سرد و کوهستانی
در نواحی کوهستانی، با آب و هوایی سرد و مرطوب، جریان گوناگون میباشد. هوای سرد، زاویۀ تابش خورشید، اختلاف دمای شدید، ناهمواری‌ها و شیب‌های تند از عواملی میباشند که بر منظرۀ منزل‌های کهن این نواحی تاثیری شگرف گذارده‌اند. نواحي عمده كوهستاني ايران بنا شده در استان‌هاي آذربايجان شرقی و غربی، اردبيل، زنجان، كردستان، همدان، كرمانشاه، مركزي، لرستان، چهارمحال و بختياري و كهگيلويه و بويراحمد، در امتداد دو فن کوه البرز و زاگرس قرار گرفته‌اند.
در‌این نواحی از خصوصیت‌های منزل‌های تاریخی می‌اقتدار این موردها را برشمرد: منزل‌ها بیشتر درونگرا می باشند. غالبا تراس مرکزی دارا‌هستند. بام منزل‌ها اکثر اوقات سطحی مسطح دارا هستند. طول اتاق‌ها معدود میباشد. در و پنجره‌ها خرد میباشند. منزل‌ها دارنده حیاط می باشند. دیوار‌های منزل قطر متعددی دارا هستند. برای بیشترین استعمال از نوروروشنایی خورشید و مراقبت دما، نحوۀ استقرار منزل‌ها تغییر و تحول می‌نماید. جهت گیری ساختمان به سیرتکامل‌ای میباشد که بیشترین فروغ آفتاب را در طی فصل‌زمستان اخذ نمایند. منزل‌ها به هم چسبیده و در جوار هم تشکیل شده‌اند. ساختمان‌ها از مصالح با جذب حرارت زیاد و بیشتر از رنگ‌های تیره تشکیل شده‌اند. وجود حیاط در منزل‌های کهن این نواحی بیشتر به جهت رویا رویی با سرمای بوده میباشد.
منزل های تاریخی کشور ایران در اقلیم معتدل
بخشها ساحلی استانهای شمالی دارنده آب و هوای منحصربه‌فرد به شخصی میباشد. با اعتنا به مرطوب و معتدل بودن، بارش‌های زیاد و عمق خشک‌های زیرزمینی، منزل‌ها شکلی مختلف‌خیس به خویش گرفته‌اند. چوب، سنگ و گِل، عمده‌ترین مصالح به عمل رفته در منزل‌های این خطه میباشند. طبقۀ همکف برای در نگهبانی ماندن کف سازه از نم و رطوبت در طول فراتر از سطح زمین قرار می گیرد. حیاط به دور تا بدور سازه را فرا گرفته میباشد، تا بازدارنده وصال باران به بدنه منزل خواهد شد. همینطور حیاط باعث می شود تا اتاق‌ها به همدیگر دسترسی داشته باشند. بام منزل‌ها شیب دار میباشد، تا باران و برف روی سقف توده نشود. برای مثال منزل‌های تاریخی درین بخش ها می‌اقتدار به خانۀ نجفی بابل اشاره نمود.
جمهوری اسلامی ایران سرزمینی گسترده با نواحی تشریفات ترحیم مشهد گوناگون آب و هوایی میباشد. همانطور که گفته شد، منزل‌های تاریخی نیز پایین اثر موقعیت اقلیمی، از معماری متفاوتی منتفع شدند. در اینجا ساختار منزل‌های کهن در اقلیم‌های متعدد کشور ایران را از دید می گذرانیم.
منزل های تاریخی کشور ایران در اقلیم گرم و کم آب
در بخشها گرم و کم آب یا این که کویری، فصل تابستان گرم با آفتابی سوزان و فصل زمستان سرد و سوزناک میباشد. این اقلیم سبب ساز گردیده تا اثر آن در معماری و تشکیل داد منزل‌های کهن بخش ها کویری مانند استان یزد، نمود پیدا نماید. براین اساس، منزل‌های تاریخی در‌این بخشها به سیرتکامل‌ای درست شده‌اند که دارنده نصیب‌های فصل‌تابستان نشین و فصل زمستان نشین باشند. مصالح به فعالیت رفته درین منزل‌ها کلیه دارنده گنجایش حرارتی بالا و بسیار مقاوم می باشند. یکی‌از دیگر از اجزای مختص این نواحی بادگیر‌ها میباشند. بادگیر هوای جدید را به باطن ساختمان جابجایی داده و هوای خنک را فراهم می‌سازد. رنگ‌ها و مصالح نیز تماما اثر گرفته از این موقعیت آب و هوایی میباشد. رنگ‌های گرم به شغل رفته در سازه، مصالح مقاوم، حتی نقش‌های شمسه و چرخ خورشید، کلیه حکایت از سازگار شدن این منزل‌ها با ناحیۀ گرم و کم آب دارااست.
منزل مجیری خمینی شهر
منزل های تاریخی کشور ایران در اقلیم سرد و کوهستانی
در نواحی کوهستانی، با آب و هوایی سرد و مرطوب، جریان گوناگون میباشد. هوای سرد، زاویۀ تابش خورشید، اختلاف دمای شدید، ناهمواری‌ها و شیب‌های تند از عواملی میباشند که بر منظرۀ منزل‌های کهن این نواحی تاثیری شگرف گذارده‌اند. نواحي عمده كوهستاني ايران بنا شده در استان‌هاي آذربايجان شرقی و غربی، اردبيل، زنجان، كردستان، همدان، كرمانشاه، مركزي، لرستان، چهارمحال و بختياري و كهگيلويه و بويراحمد، در امتداد دو فن کوه البرز و زاگرس قرار گرفته‌اند.
در‌این نواحی از خصوصیت‌های منزل‌های تاریخی می‌اقتدار این موردها را برشمرد: منزل‌ها بیشتر درونگرا می باشند. غالبا تراس مرکزی دارا‌هستند. بام منزل‌ها اکثر اوقات سطحی مسطح دارا هستند. طول اتاق‌ها معدود میباشد. در و پنجره‌ها خرد میباشند. منزل‌ها دارنده حیاط می باشند. دیوار‌های منزل قطر متعددی دارا هستند. برای بیشترین استعمال از نوروروشنایی خورشید و مراقبت دما، نحوۀ استقرار منزل‌ها تغییر و تحول می‌نماید. جهت گیری ساختمان به سیرتکامل‌ای میباشد که بیشترین فروغ آفتاب را در طی فصل‌زمستان اخذ نمایند. منزل‌ها به هم چسبیده و در جوار هم تشکیل شده‌اند. ساختمان‌ها از مصالح با جذب حرارت زیاد و بیشتر از رنگ‌های تیره تشکیل شده‌اند. وجود حیاط در منزل‌های کهن این نواحی بیشتر به جهت رویا رویی با سرمای بوده میباشد.
منزل های تاریخی کشور ایران در اقلیم معتدل
بخشها ساحلی استانهای شمالی دارنده آب و هوای منحصربه‌فرد به شخصی میباشد. با اعتنا به مرطوب و معتدل بودن، بارش‌های زیاد و عمق خشک‌های زیرزمینی، منزل‌ها شکلی مختلف‌خیس به خویش گرفته‌اند. چوب، سنگ و گِل، عمده‌ترین مصالح به عمل رفته در منزل‌های این خطه میباشند. طبقۀ همکف برای در نگهبانی ماندن کف سازه از نم و رطوبت در طول فراتر از سطح زمین قرار می گیرد. حیاط به دور تا بدور سازه را فرا گرفته میباشد، تا بازدارنده وصال باران به بدنه منزل خواهد شد. همینطور حیاط باعث می شود تا اتاق‌ها به همدیگر دسترسی داشته باشند. بام منزل‌ها شیب دار میباشد، تا باران و برف روی سقف توده نشود. برای مثال منزل‌های تاریخی درین بخش ها می‌اقتدار به خانۀ نجفی بابل اشاره نمود.
درباره کاخ خورشید (عمارت شمسی)