مسجد مدینه نیز تا آن فرصت قبله اش در قسمت شمال بنا بود و زمانی خبر تغییر و تحول قبله به مسجد مدینه رسید، در بین نماز ظهر آن ها -نمازگزاران – نیز تغییرو تحول تشریفات ترحیم مشهد قبله دادند.
مورد تغییرو تحول قبله منجر یک تغییرو تحول اصلی در مساجد مدينه آن فرصت شد، یعنی تمامی درهای جنوبی مساجد بسته شد و نصیب جنوبی مساجد در مدینه طرف دیوار قبله دارای شبستانی جدید شد که بعید نیست این شبستان جدید با همان مصالح شبستان سابق ساخته شده باشد.
محراب دراین مجال وجود نداشت و پیامبر در موقع نماز هر چیز را که در جوار دستشان بود همچون یک پاره سنگ و یا غالبا یک سر نیزه را برای علامت دادن جهت قبله در زمین فرو می کردند، که آن را محراب یعنی محل حرب و جنگیدن با هواهای نفسانی می نامیدند.
عده ای از مهاجرین که دارای خانه و کاشانه ای در مدینه نبودند و هر چه داشتند در مکه باقی گذارده و برای محافظت آیین خود به یاروهمدم و بهدنبال نبی از مکه به مدینه سفر کرده بودند، در باطن مسجد مدینه در شرق شبستان شمالی بر روی صفهای زندگی می کردند، و همچون فقیرانی که هیچ نداشتند، روزها روزه داشتند البته شبها تا صبح به عبادت و رمز و نیاز می پرداختند. حضرت فرستاده(ص) نیز به آنها لطف ویژه ای داشتند و صدقات مومنین را به آنها عطا می فرمودند. این محل پر اسم و رسم به محل نشستن اصحاب صفه شد و اینک در محل در ورودی باب النساء وجود دارد.
گسترش مسجد نبوی
درین فرصت غیر از آتش سوزی کوچکی که در خانه زهرا(س) واقعه، در ساختمان مسجد تغییرو تحول دیگری روی نداد.
مسجد مدینه نیز تا آن فرصت قبله اش در قسمت شمال بنا بود و زمانی خبر تغییر و تحول قبله به مسجد مدینه رسید، در بین نماز ظهر آن ها -نمازگزاران – نیز تغییرو تحول تشریفات ترحیم مشهد قبله دادند.
مورد تغییرو تحول قبله منجر یک تغییرو تحول اصلی در مساجد مدينه آن فرصت شد، یعنی تمامی درهای جنوبی مساجد بسته شد و نصیب جنوبی مساجد در مدینه طرف دیوار قبله دارای شبستانی جدید شد که بعید نیست این شبستان جدید با همان مصالح شبستان سابق ساخته شده باشد.
محراب دراین مجال وجود نداشت و پیامبر در موقع نماز هر چیز را که در جوار دستشان بود همچون یک پاره سنگ و یا غالبا یک سر نیزه را برای علامت دادن جهت قبله در زمین فرو می کردند، که آن را محراب یعنی محل حرب و جنگیدن با هواهای نفسانی می نامیدند.
عده ای از مهاجرین که دارای خانه و کاشانه ای در مدینه نبودند و هر چه داشتند در مکه باقی گذارده و برای محافظت آیین خود به یاروهمدم و بهدنبال نبی از مکه به مدینه سفر کرده بودند، در باطن مسجد مدینه در شرق شبستان شمالی بر روی صفهای زندگی می کردند، و همچون فقیرانی که هیچ نداشتند، روزها روزه داشتند البته شبها تا صبح به عبادت و رمز و نیاز می پرداختند. حضرت فرستاده(ص) نیز به آنها لطف ویژه ای داشتند و صدقات مومنین را به آنها عطا می فرمودند. این محل پر اسم و رسم به محل نشستن اصحاب صفه شد و اینک در محل در ورودی باب النساء وجود دارد.
گسترش مسجد نبوی
درین فرصت غیر از آتش سوزی کوچکی که در خانه زهرا(س) واقعه، در ساختمان مسجد تغییرو تحول دیگری روی نداد.