مجله خبری تشریفات

نحوه ساسانیان برای آرایش کردن ردیف ها با نقوش، تضاد تشریفات ترحیم مشهد با تزئینات معماری اسلامی داشت. البته به طور غیر بی واسطه تداوم یافت، قندیل های تزیینی مثال هایی از این موردها میباشند. محراب در معماری کشور‌ایران از ورود اسلام تاکنون، با مصالح و طرح های متنوعی ایجاد شده است. مثل سنگ، گچ، چوب، کاشی و خشت. در قرن ششم هجری اکثر آن‌ها گچی بودند، با کادری مستطیلی که دو طاق نمای قوسی تیزه دار در داخل آن ها قرار داشت.

در دو طرف طاق ها، دو ردیف با سرستون می گذاشتند. صورت کلی محراب هایی که با کاشی فعالیت گردیده اند در واقع الگوبرداری از گونه های گچی و سنگی محراب میباشد. که معمولا مسطحند، متشکل از طاق نما، ردیف و کناره های کتیبه دار با نقوش اسلیمی اند. در سده هفتم هجری شغل گذاشتن قطعات کاشی سنتی در تزئینات فرنگی و داخلی بناها، ترویج متعددی یافت.

تزئینات گچبری آن‌ها عمدتا از نقوش عربی، هندسی و کتیبه ها ساخته شده میباشد. یکی خصوصیت های بصری طرح محراب های گچ بری ایلخانی، “کتیبه های دکوری” میباشد که به صورت کلان ای به مدل ها و گونه های گوناگون انجام گردیده‌است. کتیبه ها به موادسازنده مهم تزئینات مسجد در زمان ایلخانی، تبدیل گردیده اند.

بسطام مثال ای بی نقص میباشد که پیاده سازی آن‌ها به مدل کتیبه میباشد. شاید مداقه خوشنویسی در قرن هفتم و هشتم هجری، یا این که انبوهی از خوشنویسان حرفه ای، مانند: یاقوت مستا سامی، سبب جلوه بیشتر خوشنویسی و بسط کاشی نوشته مذهبی در تزئینات بناها خواهد شد. از خط کوفی پیشتر در تزئینات معماری اسلامی در قرن چهارم مصرف شده میباشد.

نحوه ساسانیان برای آرایش کردن ردیف ها با نقوش، تضاد تشریفات ترحیم مشهد با تزئینات معماری اسلامی داشت. البته به طور غیر بی واسطه تداوم یافت، قندیل های تزیینی مثال هایی از این موردها میباشند. محراب در معماری کشور‌ایران از ورود اسلام تاکنون، با مصالح و طرح های متنوعی ایجاد شده است. مثل سنگ، گچ، چوب، کاشی و خشت. در قرن ششم هجری اکثر آن‌ها گچی بودند، با کادری مستطیلی که دو طاق نمای قوسی تیزه دار در داخل آن ها قرار داشت.

در دو طرف طاق ها، دو ردیف با سرستون می گذاشتند. صورت کلی محراب هایی که با کاشی فعالیت گردیده اند در واقع الگوبرداری از گونه های گچی و سنگی محراب میباشد. که معمولا مسطحند، متشکل از طاق نما، ردیف و کناره های کتیبه دار با نقوش اسلیمی اند. در سده هفتم هجری شغل گذاشتن قطعات کاشی سنتی در تزئینات فرنگی و داخلی بناها، ترویج متعددی یافت.

تزئینات گچبری آن‌ها عمدتا از نقوش عربی، هندسی و کتیبه ها ساخته شده میباشد. یکی خصوصیت های بصری طرح محراب های گچ بری ایلخانی، “کتیبه های دکوری” میباشد که به صورت کلان ای به مدل ها و گونه های گوناگون انجام گردیده‌است. کتیبه ها به موادسازنده مهم تزئینات مسجد در زمان ایلخانی، تبدیل گردیده اند.

بسطام مثال ای بی نقص میباشد که پیاده سازی آن‌ها به مدل کتیبه میباشد. شاید مداقه خوشنویسی در قرن هفتم و هشتم هجری، یا این که انبوهی از خوشنویسان حرفه ای، مانند: یاقوت مستا سامی، سبب جلوه بیشتر خوشنویسی و بسط کاشی نوشته مذهبی در تزئینات بناها خواهد شد. از خط کوفی پیشتر در تزئینات معماری اسلامی در قرن چهارم مصرف شده میباشد.